เลี้ยงลูก ให้เป็นตัวเอง
 

อยากให้ลูกเป็นคนมีความสุข อยากให้ลูกเป็นคนดี อยากให้ลูกมีงานที่มั่นคง อยากให้ลูกมีสุขภาพดี อยากให้เอาตัวรอดได้ อยากให้ลูกไปที่ไหนก็มีแต่คนรัก ฯลฯ

ความหวังดี... ที่ทำให้เราเริ่มขีดเส้น

กินผักสิลูกมีประโยชน์นะ ใส่ชุดนี้ดีกว่าสวยกว่าเยอะเลยเข้าโรงเรียนนี้สิ มีแต่คนเก่งๆ ทั้งนั้น เพื่อนคนนี้ไม่น่าคบเลย คบไปได้ยังไงการบ้านไม่เสร็จใช่มั้ย เดี๋ยวแม่ช่วยทำให้คะแนนจะได้ดีๆ เลือกเรียนหมอสิ จะได้มีงานที่มั่นคงอย่าเอาคนนี้มาเป็นสะใภ้แม่เชียวนะ

 

ความหวังดี...ที่หยิบยื่นให้ลูกแบบไม่รู้จบ ทั้งๆ ที่ความสุขที่แสนเรียบง่ายในชีวิตของลูก คือการได้ “เป็นตัวของตัวเอง”

การเป็นตัวเอง...ที่อาจจะมีดีบ้างไม่ดีบ้าง สุขบ้างทุกข์บ้าง ที่จะทำถูกและผิดพลาดเพื่อเรียนรู้และเติบโตจากบทเรียนนั้น
การเป็นตัวเอง...ที่ไม่ได้ต้องคอยแบกรับความคาดหวังของใคร หรือใช้ชีวิตเพื่อชดเชยความสุขหรือความฝันในชีวิตของผู้อื่น
การเป็นตัวเอง...ที่จะได้ใช้ชีวิต ด้วยความรู้สึกว่า “เราเป็นเจ้าของชีวิต” และเรามีหน้าที่ “รับผิดชอบ” ต่อชีวิตนั้น

 

แล้วจะเลี้ยงลูกอย่างไร ให้ได้เป็นตัวของตัวเอง...

“ฟังอย่างลึกซึ้ง” เพื่อเข้าใจลูกถึงความรู้สึกและความต้องการ
“ตั้งคำถาม” เพื่อให้ลูกทบทวนความคิดตนเอง แทนการพร่ำสอน
“ประสบการณ์ที่หลากหลาย” สิ่งที่ลูกได้เห็น ได้ยิน ได้สัมผัส จะกลายเป็นสิ่งที่ได้เป็น
“ให้ลูกรับผิดชอบต่อการตัดสินใจ” แทนการคอยบอกไปว่าอะไรที่เราต้องการ
“ให้เรียนรู้จากความผิดพลาด” เพราะหลายครั้งความผิดพลาด ได้สอนสิ่งที่มีคุณค่ามหาศาลกว่าคำสอน

 
เลี้ยงลูก ให้เป็นตัวเอง

ที่สำคัญที่สุดอยากให้ลูกเป็นอย่างไร จงเป็นให้ได้อย่างนั้น เพราะสุดท้าย... ลูกจะไม่ได้เป็น ในสิ่งที่เราสอน แต่ลูกจะเป็นในสิ่งที่เราเป็น

แม่อยากให้ลูกรู้จักความสุข แม่จึงหัวเราะกับลูกอยู่บ่อยๆ
แม่อยากให้ลูกรู้สึกปลอดภัย แม่จึงทำให้ลูกรู้ว่ามีแม่อยู่ใกล้ๆ ลูกเสมอ
แม่อยากให้ลูกเป็นมิตรกับน้ำตาเวลาเสียใจ แม่จึงร้องไห้ให้ลูกเห็น
แม่อยากให้ลูกยอมรับผู้อื่นในแบบที่เขาเป็น แม่จึงยอมรับและเข้าใจในสิ่งที่เป็นลูก
แม่อยากให้ลูกของแม่กล้าหาญ แม่จึงให้ลูกได้เห็นเวลาที่แม่ต้องเผชิญหน้ากับ "ความกลัว"
แม่อยากให้ลูกเป็นคนอ่อนโยน แม่จึงดูแลลูกด้วยความใส่ใจในความรู้สึก
แม่ไม่อยากเห็นลูกใช้อารมณ์นำชีวิต แม่จึงสงบเมื่อเราพบกับความขัดแย้ง
แม่อยากให้ลูกได้ทำตามความฝัน ลูกจึงเห็นแม่มุ่งมั่นทำฝันของตัวเองให้เป็นจริง
แม่อยากให้ลูกเห็นอกเห็นใจผู้อื่น แม่จึงเลี้ยงลูกด้วยความเมตตา
แม่อยากให้ลูกเป็นคนมีน้ำใจ แม่จึงแบ่งปันลูกได้ในทุกอย่างที่แม่มี
แม่อยากให้ลูกอยู่กับผู้อื่นอย่างสงบ แม่จึงทำให้บ้านของเราสงบสุข
แม่อยากให้ลูกได้ใช้ชีวิตในแบบที่ลูกคิดว่า มันคือ "ความหมาย" แม่จึงตั้งใจให้ "ปีกกล้า" และ "อิสรภาพ"**

หมายเหตุ บทความข้างต้นแปลและดัดแปลงมาจากบทความภาษาอังกฤษของนักจิตวิทยาด้านการเลี้ยงลูกเชิงบวก LR KNOST

 

#หมอโอ๋เพจเลี้ยงลูกนอกบ้าน

 

บทความที่เกี่ยวข้อง